Krystian Kozerawski mackozer

Bloger technologiczny, piszący przede wszystkim o Apple. MacUser od stycznia 2007 roku. Swoje pierwsze kroki stawiał tutaj, na MyApple. Przez lata prowadził bloga mackozer.pl. Od marca 2013 roku pisze znowu na MyApple, którego jest redaktorem naczelnym.

Blog News Nowy wpis

O Analog dla Mac pisałem już bardzo dawno temu, bo w październiku 2011 roku, kiedy ten program do upiększania fotografii wreszcie trafił do Mac App Store. Byłem nim trochę rozczarowany. Po początkowym szumie medialnym i zbyt długim okresie oczekiwania dostaliśmy jedynie dobry program do postarzania zdjęć. O Analog przypomniałem sobie przy okazji wydania Analog Camera dla iPhone'a. Teraz Analog dla Mac został zaktualizowany o filtry dostępne w programie dla iPhone'a. Przypomnę, że działanie Analog dla Mac jest podobne do wersji tego programu dla iPhone'a. Upuszczamy na nim zdjęcie, wybieramy filtr i ramkę i zapisujemy finalne dzieło lub publikujemy gdzieś w sieci. Różnica polega m.in. na tym, że program nie wyświetla miniatur z podglądem tego, jak nasza fotografia wyglądać będzie po potraktowaniu jej konkretnym filtrem. Te ostatnie są niezłe, tak jak na iPhone subtelne. Mamy też możliwość ustawienia stopnia krycia danego filtra. Analog dla Mac nie jest jednak programem, który by się bronił. Przede wszystkim nie jest w żaden sposób powiązany z aplikacją dla iPhone'a. Nie ma tutaj żadnej synchronizacji, która skłaniałaby do jego kupna (zdecydowanie przyjemniej korzysta mi się z Analog Camera dla iPhone'a). Co więcej, w Mac App Store znaleźć można programy, które robią to samo, a dostępne są za darmo. Mowa tutaj o opisywanym przeze mnie niedawno programie Fotor. Analog dla Mac dostępny jest w Mac App Store w cenie 4,49 €. Analog w Mac App Store

W dawnych czasach, jeszcze przed pojawieniem się w domach pierwszych 8-bitowych komputerów, nie mówiąc już o telefonach komórkowych, szczytem mobilności było małe tranzystorowe radyjko, które zabierało się ze sobą na wakacje, pikniki, na basen, czy jakąkolwiek podróż. Te najprostsze odbierały tylko stacje nadające na falach długich i średnich. Luksusem było radyjko tranzystorowe z UKF-em. Pewnie nie tylko ja załapałem się na tego typu radioodbiorniki, popularne jeszcze w ostatnich dekadach ubiegłego wieku. Teraz, dzięki aplikacji HomesickFM możecie w podobne radyjko zamienić Waszego iPhone'a lub iPada. Nazwa programu nie jest przypadkowa. Sam pamiętam, kiedy podczas pierwszych wyjazdów do Szkocji, na początku lat 90-tych wychodziłem na szczyt wzgórza by złapać Pierwszy Program PR (w połowie lat 90-tych w okolicach Perth łatwiej było mi już złapać pewną rozgłośnię z Torunia). To były czasy kiedy jeszcze internet był ciekawostką, dostępną raczej na uczelniach oraz w domach nielicznych zapaleńców. Stąd ledwo co słyszalny program Polskiego Radia był jednym źródłem informacji o tym co słychać w kraju. HomesickFM nawiązuje właśnie do tej tęsknoty za domem (stąd i nazwa aplikacji). Program serwuje rozgłośnie z wielu miast na świecie. Na liście znalazła się także Warszawa. Do dyspozycji mamy kilka stacji nadających w tym mieście (Eska, Eska Rock, Antyradio, Radio Kampus, Złote Przeboje itp). Wystarczy tylko przesuwać skalę w lewo i prawo by wybrać jedną z nich. Mi brakuje tylko TokFM. Każdą z nich możemy oznaczyć gwiazdką (jako ulubioną). HomesickFM dostępny jest za darmo w modelu freemium. Standardowo możemy wybrać tylko jedno miasto, kolejne, jeśli chcemy posłuchać stacji radiowych z innych stron świata, dostępne są za dodatkową opłatą 0,89 €. HomesickFM w App Store

Ze sztuką, w tym ze zdjęciami tak to już jest, że wraz jednak z postępem technologii pewne techniki, efekty, nad którymi kiedyś trudzili się fotograficy w swoich ciemniach, teraz można mieć zwyczajnie pod kciukiem. Kto by kiedyś pomyślał, że kilkoma stuknięciami w ekran można stworzyć z kiepskiego ujęcia arcydzieło, które od razu można wystawić na widok publiczny. Teraz efekty, jakie oferuje np. Instagram, spowszedniały do tego stopnia, że nikomu chyba już nie kojarzą się ze sztuką. Faktycznie, zostały one niejako sztuce wykradzione. Podobnie jest w pewnym stopniu z nową aplikacją Camera Noir dla iPhone'a, służącą do robienia zdjęć czarno-białych. Camera Noir to prosty program, który pozwala na robienie pięknych czarno-białych fotografii, lub przerabianie na takie tych zapisanych w pamięci iPhone'a. Nie ma tutaj żadnych wodotrysków. Do dyspozycji mamy tylko trzy filtry/efekty symulujące różną czułość (niską, średnią i wysoką). Jak łatwo się domyślić w trybie wysokim ("HI") na zdjęciach znajdzie się więcej szczegółów, które w trybie niskim nikną w mroku. Jak w innych tego typu programach, możemy wybrać punkt ostrzenia i ekspozycji. Wystarczy tylko stuknąć w odpowiednie miejsce podglądu z kamery. Bardzo przydatną funkcją jest poziomica widoczna na ekranie. Dzięki niej z łatwością zrobimy proste, a nie przekrzywione fotografie. Na widok z kamery nałożone są także ramki, pozwalające szybko wybrać odpowiednie ujęcie i kompozycję na potrzeby np. publikacji w Instagramie. Jestem jedynie amatorem fotografii, mam jednak wrażenie, że odkryłem właśnie swoją nową pasję, zdjęcia czarno-białe robione za pomocą tego programu. Tak, wiem, to nie talent, to tylko aplikacja, ale i tak czuję, że ten program da mi wiele radości. Camera Noir dla iPhone'a dostępna jest w App Store w cenie 1,79 €. Camera Noir w App Store

Halftone to jeden z kilku programów do obróbki zdjęć, który nie serwował efektów postarzających, pozwalał za to stworzyć prawdziwy komiks. Wielokrotnie wykorzystywałem ten program do tworzenia różnych grafik na potrzeby publikacji blogowych. Stworzyłem też za jego pomocą kilka komiksów na użytek prywatny. O programie pisałem przynajmniej kilka razy na mackozer.pl (np. TUTAJ, TUTAJ i TUTAJ) Halftone nie tylko pozwalał na wklejenie i dopasowanie zdjęć do komiksowych boksów, ale także opatrzenie ich odpowiednimi dymkami, grafikami typowymi dla komiksów, a także stylizację zdjęć na druk (z charakterystycznym rastrem). Niedawno pojawiła się nowa, druga wersja tego programu, pod nazwą Halftone 2. Nowa wersja aplikacji oferuje teoretycznie więcej. Przede wszystkim możemy za jej pomocą stworzyć cały komiks, a nie tylko poszczególne strony. mamy także do wyboru większą liczbę krojów pisma (a więc i te, poprawnie obsługujące polskie znaki), układów boksów na stronie czy grafiki podkładu, imitującej papier. Wszystkiego jest więcej, ale... jest to chyba pierwszy program oferowany w modelu freemium, w którym mi to po prostu przeszkadza. Sam program dostępny jest za darmo (starsza wersja Halftone wciąż znajduje się w App Store w cenie 0,89 €), ale dostajemy tylko kilka podstawowych stempli, trzy układy boksów i trzy wzory papieru. W każdym przypadku, kiedy wchodzimy w opcje wyboru np. układu boksów czy wyboru stempli lub papieru pojawia się możliwość dokupienia paczki, wreszcie możemy kupić wszystkie rozszerzenia (w paczce o nazwie Esentials) za 5,99 €. Wolałbym chyba zapłacić na starcie to 5,99 €. Muszę także wspomnieć, ze Halftone 2 to program dostępny tylko dla iPada, podczas gdy starsza wersja jest aplikacją uniwersalną. Zgoda, na iPhone tworzenie komiksów nie było nigdy wygodne, ale od biedy zawsze można było coś fajnego wyczarować. Kolejną zmianą w Halftone 2 względem starszej wersji jest zupełnie nowy interfejs, opierający się na swego rodzaju menu kontekstowym. Stukamy w dany element, pojawia się kółko z którego wybieramy daną opcję. Niby jest bardziej atrakcyjny wizualnie, ale to kolejna rzecz, która nie specjalnie mnie przekonuje. Zdecydowanie bardziej wolę interfejs w starszej wersji tego programu. Oczywiście Halftone 2 to dalej bardzo dobry program, dzięki któremu przygotujecie komiks z prawdziwego zdarzenia z dymkami dialogów, grafikami wybuchów i wystrzałów a także stylizacją na druk na starym papierze. Program wyposażony jest dodatkowo w edytor zdjęć Aviary, z bogatym zestawem filtrów kolorystycznych, efektem przesuniętej głębi ostrości itp. Jeśli już zdecydujemy się na zakup wszystkich efektów i nie będzie nam przeszkadzał moim zdaniem niezbyt wygodny interfejs, to będziemy cieszyć się świetnym narzędziem, a reszta zależeć będzie tylko od naszej inwencji. Program Halftone 2 dla iPada dostępny jest w App Store za darmo. Halftone 2 w App Store

Tuż przed konferencją WWDC Apple wprowadziło kilka drobnych zmian w interfejsie swojego sklepu z programami App Store. Najbardziej ucieszą się użytkownicy iPadów. Widok listy kupionych aplikacji (Purchased) w programie App Store zyskał alfabetyczny, pionowy pasek nawigacji, pozwalający łatwiej odnaleźć konkretny tytuł pośród setek czy tysięcy kupionych programów. Wyszukiwanie w tym dziale nigdy zbyt dobrze nie działo, więc w praktyce niemal w ogóle z niego nie korzystałem. Zdecydowanie wygodniej i szybciej mogłem wyszukać dany program w samym sklepie. Teraz szukając np. programy Deezer wystarczyło, że stuknąłem w literę D na wspomnianym pasku, by wyświetlić wszystkie tytuły na nią się zaczynające. Kto wie, może znowu zacznę korzystać z zakładki Purchased? Zdecydowanie bardziej drobną zmianą jest umieszczenie ikony "+" oznaczającej uniwersalną wersję program na przycisku zakupu lub pobrania danego programu. Jeśli zauważycie inne zmiany dajcie proszę znać w komentarzu. Podpatrzone na Twitterze u Federico Viticciego z MacStories.

Do zamknięcia popularnej usługi czytnika kanałów RSS Google Reader pozostał niecały miesiąc. Od chwili ogłoszenia przez Google swych zamiarów odradzałem pochopne działania, przeskakiwanie do serwisów, które może i agregowały newsy, ale robiły to w zupełnie inny sposób niż właśnie Google Reader. Przyznam, że jak dotąd żaden z tych serwisów mnie do siebie nie przekonał i choć pozostało już tylko 26 dni do jego zamknięcia, to ja wciąż jestem użytkownikiem Readera. Problem w tym, że ja od dawna nie korzystałem z czytnika RSS w wersji web. Jestem zadowolonym użytkownikiem Reedera na iPhone, iPadzie i Maku i zamierzam nim pozostać. Pójdę zatem tam gdzie zdecyduje Silvio Rizzi, twórca tego programu. Reeder dla iPhone'a, który jako pierwszy otrzymuje wszystkie aktualizacje, zyskał niedawno funkcję samodzielnego czytnika RSS. Gdzieś po cichu liczyłem i liczę na to, że dodana zostanie funkcja synchronizacji przez iCloud. Wszystko jednak wskazuje na to, że rzesze użytkowników Google Readera, korzystających z aplikacji dla OS X, iOS i Androida przejmie inny agregator wiadomości z kanałów RSS - serwis Feedly. O Feedly zrobiło się głośno zaraz po tym, jak Google oznajmiło o rychłym zamknięciu Readera. Serwis nie przekonał mnie do siebie i w sumie do dzisiaj nie przekonuje - ja potrzebuję klasycznego czytnika RSS, takiego właśnie jak Reeder. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie by Feedly było bazą do synchronizacji tego popularnego czytnika RSS dla iPhone'a, iPada i Maka i tak właśnie będzie. Na blogu Feedly pojawiło się oświadczenie o udostępnieniu API dla twórców czytników RSS i trwających już pracach nad przystosowaniem do tego serwisu popularnych aplikacji dla iOS i innych platform. Mowa tutaj o moim ulubionym Reederze, Newsify (ciekawy czytnik RSS dla iOS), Press i GReader dla Androida i Nextgen Reader dla Windows 8. Te programy będą synchronizować się z Feedly jeszcze przed końcem czerwca. Mam tylko nadzieję, że Silvio Rizzi doda tę funkcję także do wersji swojego programu dla Mac i iPada. O dostęp do API Feedly wystąpiło ponad 100 deweloperów, możemy więc spodziewać się, że już wkrótce synchronizować się z tym serwisem będzie więcej programów. Zapowiedź zamknięcia Google Reader była dla niektórych, w tym i dla mnie kubłem zimnej wody wylanym na głowę. Google wprowadzając darmową usługę Reader praktycznie zdominowało ten rynek, by po kilku latach pozostawić jej użytkowników na łasce losu. Źródło: Feedly

Mam świadomość, że Real Racing 3 to gra przez którą Electronic Arts zrobiło sobie wielu wrogów, głównie za sprawą modelu freemium w jakim jest dystrybuowana. Mi on jednak nie przeszkadza, a pewna kolekcja aut, jaką zebrałem pozwala mi brać udział w jednym wyścigu, kiedy inny samochód jest właśnie w warsztacie. Real Racing 3 podoba mi się m.in. ze względu na grafikę i realistyczne przedstawienie torów. Jak wiele innych gier i programów, jej recenzja pojawiła się na mackozer.pl. Wracam do niej tutaj za sprawą aktualizacji, która pojawiała się kilka dni temu. W grze pojawił się nowy tor, Dubai Autodrome, oraz nowe samochody, m.in. Lexus IS-F i Lexus LFA.

ReadKit to jeden z programów, z których korzystam na moich Makach dość często. Doczekał się już opisu na mackozer.pl w styczniu bieżącego roku. Ostatnia aktualizacja na tyle zwiększyła jego możliwości, że warto poświęcić mu jeszcze jeden tekst, tym razem tutaj, na MyApple.

Ekipa Apparent Software wraca z popularną paczką promocyjną ProductiveMacs, w której jak zwykle znalazło się kilka przydatnych programów. Najnowsza paczka dostępna w cenie 29,99 dolarów zawiera przynajmniej kilka programów, które zwyczajnie warto mieć. Pozwólcie że wymienię je w kolejności, zgodnej z moją oceną wartości każdego z nich:Crossover: to świetny program, dzięki któremu odpalicie na Maku aplikacje dla Windows w środowisku OS X. Nie potrzebujecie zainstalowanego systemu Windows działającego w tle. Crossover zawiera wszystkie potrzebne biblioteki. Oczywiście nie każdy program w ten sposób da się odpalić, wydawca chwali się jednak ponad 11 tysiącami aplikacji dla Windows, które działają.Gemini: aplikacja do wyszukiwania i kasowania duplikatów plików. W roku ubiegłym opisałem ją na MacKozer.pl. Odsyłam Was zatem do recenzji. Dropzone: bardzo użyteczny program dzięki któremu w banalnie prosty sposób wyślecie pliki na serwer czy do wybranego programu. A Better Finder Rename: kombajn do masowej zmiany nazw plików.Espionage: szyfrowanie i bezpieczeństwo danych.Paperless: podręczna biblioteka zeskanowanych dokumentów.ArtText: proste tworzenie tekstu z nałożonymi efektami.Chronicle: archiwum rachunków.Cashculator: zarządzenie finansami. Już sam Crossover kosztuje dwa razy więcej niż cała paczka ProductiveMacs, a za Gemini jak i Dropzone zapłacicie w Mac App Store po 8,99 €. Więcej o paczce i zawartych w niej aplikacjach znajdziecie pod adresem ProductiveMacs.com

Nie jestem jakimś fanatykiem gier typu RPG, zwłaszcza nie tych, w które gra się na żywo, wykorzystując kości, w których trzeba przeliczać otrzymane uderzenia na własną siłę i odporność pancerza. Lubię jednak pograć sobie w dobrą i klimatyczną grę tego typu na komputerze, czy iPhone lub iPadzie. Na tych dwóch ostatnich były to głównie gry nawiązujące do Diablo czy Baldur's Gate, włącznie z wersją tej ostatniej dla iOS. Teraz zafundowałem sobie grę pod tytułem Warhammer Quest. Warhammer Quest to RPG grany w turach, czyli najpierw ruchy swoimi bohaterami, ataki, rzucanie czarów lub leczenie, wykonuje gracz, a następnie sztuczna inteligencja gry, która steruje wszystkimi postaciami niezależnymi, przede wszystkim wrogami, których spotkamy na swojej drodze. Sterowanie w grze jest proste. Wystarczy stuknąć w wybranego bohatera, co podświetli pola, znajdujące się w jego zasięgu, albo przeciwników, których może zaatakować. Podwójne stuknięcie na którymś z pól lub przeciwników przesuwa go lub analogicznie rozpoczyna atak. Po wykonaniu wszystkich ruchów sterowanymi przez gracza postaciami, pozostaje zakończyć turę i czekać na ruchy przeciwników. Ciekawie rozwiązano dostęp do ekwipunku. Gra niemal w całości posiada układ horyzontalny i tak należy trzymać iPada lub iPhone'a. Jeśli jednak ustawimy go pionowo, wtedy wejdziemy właśnie w podgląd tego, co zebrali i co niosą ze sobą członkowie drużyny. Każdy z nich posiada charakterystyczne cechy, zdolności ale też ograniczenia wynikające z danej razy. Jak to w tego typu grach bywa postacie zdobywają punkty doświadczenia i awansują na kolejne, wyższe poziomy. Jak w każdej tego typu grze w trakcie różnego rodzaju misji, jakie przyjdzie nam wypełnić zbieramy złoto i inne przedmioty. Część z nich przyda nam się od razu, inne możemy sprzedać na bazarze w jednym z miast, do których udajemy się zwykle po wypełnieniu jakiegoś zadania. Te nie są wcale łatwe. Zwykle na drodze czai się całkiem sporo orków, trolli, pająków lub innych krwiożerczych stworzeń. Wypełnienie zadania nie jest bułką z masłem. Zdarzyło mi się już zawalić jedną misję. Podróż do punktu, w którym mamy wykonać zadanie, a miastem odbywa się automatycznie (nie musimy tam dojść na piechotę), może jednak obfitować w różne, niekoniecznie miłe niespodzianki. Po drodze możemy bowiem zostać zaatakowani, a członkowie naszej drużyny zranieni. W miastach, poza wspomnianym już bazarem znajdziemy także nowe zadania do wykonania oraz gildię, w której możemy wynająć najemników na kolejną naszą wyprawę (co oczywiście kosztuje prawdziwe pieniądze). Warhammer Quest ma bardzo ładną grafikę. Gracz spogląda na wszystko z góry. Całość dopełnia klimatyczna muzyka i bardzo ładne animacje (zwłaszcza miast rozkładających się na kartach księgi). Muszę jeszcze wspomnieć o tym, że gra synchronizuje się przez iCloud Jeśli zaczęliście w nią grać na jednym urządzeniu, to bez problemu będziecie mogli kontynuować przygodę na drugim. Szczerze polecam, przede wszystkim miłośnikom gier fabularnych. Gra Warhammer Quest dla iPhone'a i iPada dostępna jest w App Store w cenie 4,49 €. Warhammer Quest w App Store

Wśród klientów poczty dla Mac od czasów pojawienia się Sparrow nie wiele się działo. Systemowa aplikacja ma chyba tylu zwolenników co przeciwników. Dla mnie jest zbyt skomplikowana, pozostawiając po sobie jedynie wrażenie chaosu. Jest też Thunderbird i zbudowana na jego bazie płatna aplikacja Postbox. Sparrow był w tym towarzystwie zupełnie nową jakością. Niestety, prace nad nim zostały zakończone po tym, jak został kupiony przez Google ponad rok temu. Później w tym temacie nastała cisza. Kilka miesięcy temu pojawiło się jednak światełko w tunelu. Pojawiła się publiczna beta programu Airmail, która doczekała się opisu jeszcze na mackozer.pl. Teraz ostatecznie program pojawił się w Mac App Store w cenie 1,79 €. Airmail już na pierwszy rzut oka podobny jest do Sparrow. W jednym i drugim znajdziemy ciemno szary pasek folderów dla danego konta. W Airmail wydzielono jedynie osobny pasek do nawigacji pomiędzy poszczególnymi kontami pocztowymi. Niewątpliwą zaletą takiego rozwiązania jest to, że mając otwartą skrzynkę zbiorczą (All Accounts) cały czas mamy dostęp do folderów poszczególnych kont pocztowych. Poszczególne kolumny można oczywiście ukrywać, jeśli nie są nam potrzebne. Użytkownicy tylko jednego konta pocztowego będę więc mogli ukryć pasek nawigacji pomiędzy poszczególnymi skrzynkami. Ukrywając kolumnę z podglądem folderów w danej skrzynce dostajemy wygląd właściwie identyczny ze Sparrow. Na pasku nawigacji pomiędzy poszczególnymi kontami pocztowymi pojawiają się dodatkowo ikony poszczególnych folderów w danej skrzynce. To jednak nie koniec możliwości dostosowania jego wyglądu. Możemy zmieniać także wygląd listy wiadomości w danej skrzynce. Do wyboru mamy kilka różnych tematów, dla mnie najbardziej optymalnym wyglądem jest ten wybrany domyślnie. Przy widocznej kolumnie folderów w skrzynkach pocztowych mamy możliwość filtrowania wiadomości. Na górnej belce tej kolumny znajdziemy ikony pozwalające na przefiltrowanie wybranej skrzynki. Możemy ustawić program tak, by pokazywał tylko wiadomości nieprzeczytane, oznaczone gwiazdką, tylko te, które posiadają załączniki lub te, które są konwersacjami. Mamy możliwość także wybrania tylko wiadomości od jednego konkretnego nadawcy. Bardzo przydatna rzecz, jeśli zaczynamy gubić się w zawartość naszej skrzynki. Airmail, tak jak Sparrow pozwala na powiązanie go z naszym kontem na Dropboksie. Dzięki czemu nie musimy zaśmiecać naszej i czyjejś skrzynki załącznikami, które będą ładowane na nasze konto w chmurze i stamtąd ładowane do wiadomości lub pojawią się jako link, do ich pobrania. Podobnie jak w Sparrow mamy możliwość napisania szybkiej odpowiedzi tuż nad odczytaną wiadomością, lub w osobnym oknie kreatora wiadomości. Z tą pierwszą funkcją mam problem. Każdorazowa próba skorzystania z szybkiej odpowiedzi wywala Airmail. Podejrzewam, że to choroba wieku dziecięcego i pierwsza aktualizacja rozwiąże ten problem. Interfejs kreatora wiadomości w osobnym oknie jest trochę bardziej ociężały od białego i minimalistycznego Sparrow, spełnia jednak swoje zadanie i korzysta z podobnych rozwiązań. W preferencjach programu poza wyborem skórek, możliwością dodawania kolejnych kont pocztowych, zdefiniowania podpisów, ustawienia powiadomień, czy połączenia programu z Dropboksem znajdziemy także możliwość określenia ile zasobów systemowych wykorzystywać ma ten program. Mała ilość zasobów to teoretycznie dość wolne jego działanie. W praktyce jednak program działa nie gorzej niż Sparrow, do którego jest porównywany. Czy Airmail wyprze Sparrow, z którego korzystam codziennie? Tego nie wiem. Na pewno czekam na aktualizację naprawiającą szybkie odpowiedzi. Zauważyłem też, że program wymaga trochę więcej ustawień niż Sparrow w przypadku korzystania z poczty we własnych domenach, w ramach usług hostingowych (musiałem np. ustawić dla tych kont folder poczty niechcianej, archiwum czy kosza). Airmail dostępny jest w Mac App Store w cenie 1,79 €. Airmail w Mac App Store