Bloger technologiczny, piszący przede wszystkim o Apple. MacUser od stycznia 2007 roku. Swoje pierwsze kroki stawiał tutaj, na MyApple. Przez lata prowadził bloga mackozer.pl. Od marca 2013 roku pisze znowu na MyApple, którego jest redaktorem naczelnym.
10-calowy ekran w iPadzie i 3,5-calowy w iPhone to najbardziej optymalne rozmiary dla tych urządzeń, taki przekaz płynął z Cupertino jeszcze kilka lat temu. Dwa lata temu przekaz Apple się zmienił, okazało się, że 7-calowy ekran w iPadzie i 4-calowy w iPhone także jest OK. Apple nie wspomniało słowa o konkurencji, która robiła już urządzenia z ekranami o takich rozmiarach. Nie inaczej jest tym razem. Apple wypuszcza nowe, oczywiście lepsze iPhone'y z ekranami o przekątnych liczących odpowiednio 4,7 i 5,5 cala. Nie wątpię w to, że nowe iPhone'y są lepsze od poprzednich (choć nie jestem i pewnie nigdy nie zostanę zwolennikiem paletek do pingponga, jakimi są phablety). Sam zarezerwowałem sobie już model 4,7-calowy (będę miał też szybko okazję sprawdzić iPhone'a 6 Plus). Apple słowami Tima Cooka, który udzielił wywiadu Charliemu Rose'owi twierdzi, że firma wypuściła większego iPhone'a dopiero teraz, kiedy gotowe na to były podzespoły i technologia. Przekaz jest jasny - Apple idzie własną drogą, nie zauważając tego co robi konkurencja. Tym razem jednak w ogóle nie kupuję tych tłumaczeń i podpisuję się pod poniższym komunikatem Samsunga z reklamy Galaxy Note 4: Choćby nie wiem jak Tim Cook zaklinał rzeczywistość i próbował wmawiać wszystkim, że Apple idzie własną ścieżką nie oglądając się na konkurencję i mówiąc użytkownikom to, czego tak naprawdę mają chcieć, prawda jest jednak inna. iPhone 6, a przede wszystkim iPhone 6 Plus to odpowiedź Apple na potrzeby rynku, przede wszystkim dalekowschodniego, na którym podobno phablety cieszą się dużą popularnością. Mówił o tym w roku ubiegłym Steve Wozniak, a z ujawnionej podczas procesu sądowego pomiędzy Apple i Samsungiem korespondencji jasno wynika, że w Cupertino już jesienią ubiegłego roku zdano sobie wreszcie sprawę, że użytkownicy chcą dużych ekranów (czego ja do dzisiaj nie jestem w stanie zrozumieć). Czy nam się to podoba czy nie, Apple podąża teraz za głosem użytkowników (przede wszystkim za głosem miliarda Chińczyków) i za konkurencją - głównie Samsungiem (Galaxy Note). To oczywiście nie koniec. Wyrazem podążania za trendami jest także Apple Watch. Oczywiście Cook twierdzi, że prace nad tym urządzeniem rozpoczęły się wkrótce po śmierci Steve'a Jobsa, a więc pod koniec 2011 roku. Nie mam powodów by w to wątpić - w tym czasie głośno już było o idei smart zegarków. W jednym z największych inkubatorów dla start-upów, w Y-incubatorze, rozwijała się firma Pebble pracująca nad swoim smartwatchem. Projekt ten w kwietniu 2012 roku trafił do serwisu Kickstarter, gdzie udało się zebrać fundusze na jego realizację. W tym samym miesiącu tego samego roku na rynek trafia smartwatch od Sony. W ostatnich 12 miesiącach doświadczyliśmy wysypu tego typu urządzeń, przede wszystkim od Samsunga (wartymi uwagi są Gear Fit i Gear S). Apple ze swoim zegarkiem - choćby okazał się być najlepszym ze wszystkich (co bardzo prawdopodobne) - idzie ścieżką wytyczoną przez konkurencję (trudno mi ocenić czy użytkownicy faktycznie potrzebują tego typu urządzeń). Niektórzy mają do Apple pretensje, że od premiery pierwszego iPada firma nie wypuściła niczego rewolucyjnego, a jedynie skupia się na ewolucji istniejących już produktów. Apple Watch biorąc pod uwagę panujące trendy też trudno uznać za urządzenie rewolucyjne. Mi osobiście to nie przeszkadza. Cieszę się nawet, że firma - choć oczywiście będzie temu stanowczo zaprzeczać - wróciła trochę do rzeczywistości, zeszła ze swojego wzgórza, z którego widok jest zupełnie inny niż z dołu.Obserwuj @mackozer
Właśnie położyła mnie do łóżka choroba. MacBook został na biurku, a ja leżąc trzymam w dłoni iPhone'a. Pisanie tekstów na iPhonie za pomocą klawiatury ekranowej nie należy do zadań łatwych. To świetna okazja by sprawdzić jak działa rozpoznawanie mowy w systemie iOS 8.
Kilka lat temu Michał Górecki z Koszulkowo.pl podarował mi koszulkę z napisem Haters gonna hate, Bloggers gonna blog. To prawda. Mimo dziczy jaka panuje w sieci - tak jak pisałem na mackozer.pl - nie zamierzam obrażać się na internet, nie przejmuję się hejtem i dalej bloguję. Tekst na mojej koszulce przypomniał mi się jednak nie bez przyczyny i nie chodzi tutaj o mnie. Chodzi o Apple, a dokładnie prezent jaki firma zrobiła we wtorek użytkownikom swoich produktów posiadających konta w iTunes Store. Mowa oczywiście o nowym albumie U2 - Songs of Innocence. Nie jestem wielkim fanem U2, choć przyznaję że lubię ich pierwsze albumy do Unforgettable Fire. Achtung Baby, choć pełen naprawdę dobrych piosenek, to jednak był dla mnie zbyt dużą zmianą stylistyczną i od tego czasu moje kontakty z tymi Irlandczykami są sporadyczne. Nowy album pełen jest piosenek poprawnych ale w sumie nijakich. Wleciał jednym uchem, a drugim wyleciał nie zostawiając specjalnie po sobie śladu (no może poza otwierającym album numerem "The Mircale (of Joey Ramone)"). Muzyka, jak każde dzieło sztuki to tak naprawdę trudny temat do dyskusji. Jednemu się spodoba, drugiemu nie i każdy będzie miał swoją rację. Jestem przekonany, że znajdą się osoby, którym nowy album U2 się spodoba, a także takie jak ja dla których jest nijaki, spotka się też na pewno z krytyką innych. Ze zdziwieniem jednak obserwuję krytykę Apple za sam fakt, że zrobiło prezent wszystkim użytkownikom iTunes, udostępniając ten album za darmo. To dzięki Apple możemy posłuchać "Songs of Innocence" wcześniej niż inni i do tego za darmo. Możemy też ocenić czy nam się podoba czy nie. W tym drugim przypadku pozostanie nam go skasować - ot cały wysiłek. Tymczasem tu i ówdzie czytam pełne oburzenia głosy, że Apple na siłę wciska użytkownikom iTunes słabą płytę U2. Czy mogłoby zrobić lepszy prezent? Na to pytanie twierdząco odpowie pewnie większość osób mających konta w iTunes Store. Problem w tym, że choćby nie wiem jaki album Apple udostępniło za darmo, zawsze znajdzie się spora grupa, jak nie większość, która uzna go za nietrafiony prezent. Żeby wszystkich zadowolić Apple powinno tak naprawdę udostępnić całą zawartość iTunes za darmo, wtedy wszyscy byliby zadowoleni. Tymczasem niezależnie od tego czy Apple coś udostępni za darmo, czy nie.. haters gonna hate, Apple gonna be Apple (and I gonna blog). Pozdrawiam zadowolonych i tych niezadowolonych. Obserwuj @mackozer
Reedycja w wersji rozszerzonej dla iPada jednej z najbardziej kultowych gier RPG z przełomu wieków - Baldur's Gate wzbudziła wiele kontrowersji. Z jednej strony miło było znowu zebrać drużynę przed wyruszeniem w dalszą drogę i poczuć choć w części klimat sprzed lat, z drugiej gra nie należała do najwygodniejszych jeśli chodzi o sterowanie za pomocą ekranu dotykowego, pożerała też zasoby nawet nowszych urządzeń i wreszcie wersja polska ograniczona była tylko do tekstu - zabrakło narracji Piotra Fronczewskiego. Teraz Overhaul Games postanowiło zarobić na tym kultowym tytule jeszcze raz uaktualniając grę do wersji uniwersalnej. Możemy zagrać teraz w Baldur's Gate także na iPhonie. Czy aby na pewno? Niestety, Baldur's Gate Enganced Edition - choć działa całkiem szybko na iPhone 5s, to jednak wielkość elementów wyświetlanych na ekranie skutecznie zniechęca do zabawy. Zabawa na tym urządzeniu wymaga korzystania ze szkła powiększającego, zwłaszcza przy czytaniu dialogów czy opisów. To samo tyczy się wybierania różnych odpowiedzi czy stukania w znajdujące się na ekranie ikony. Można co prawda zwiększyć wielkość liter, jednak i tak czytanie dłuższych tekstów zwyczajnie męczy. Rozumiem, że termin aktualizacji do wersji uniwersalnej w jakimś stopniu pokrywa się z premierą iPhone'a 6 i iPhone'a 6 Plus. Z pewnością na ekranach 4,7- i 5,5-calowym widać będzie więcej. Jeśli zatem nie macie iPada, a jedynie iPhone'a 5, 5s to wstrzymajcie się z zakupem i sprawcie sobie najpierw iPada lub iPhone'a 6/6 Plus, albo po prostu odrestaurujcie jakiegoś PeCeta z Windows 98 - ta ostatnia opcja jest mimo wszystko chyba najlepsza. Baldur's Gate Enhanced Edition dla iPhone'a i iPada w App Store w cenie 8,99 €: Pobierz z App StoreObserwuj @mackozer
To było do przewidzenia. Apple ostatecznie ubiło jeden z najdłużej dostępnych na rynku produktów - iPod Classic. Ostatnia generacja dostępna była na rynku przez ponad siedem lat. Dla wielu było i jest to urządzenie kultowe. To dlatego rozumiem ich rozpacz ale jej nie podzielam. Informacja o wycofaniu ze sprzedaży iPoda Classic spotkała się z masą komentarzy, w tym i takich, że "Apple się kończy" czy "Jobs się w grobie przewraca". Tak naprawdę w pewien sposób Apple kończy się i zaczyna od lat przy każdym keynote tej firmy. Apple z lat 90-tych skończyło się podczas keynote, na którym Gil Amelio przedstawił Steve'a Jobsa jako tymczasowego CEO. Apple Computer skończyło się (zanim jeszcze zmieniono nazwę firmy) wraz z prezentacją pierwszego iPoda itd. Jobs nie przewraca się też w grobie gdyż nie był sentymentalny, przynajmniej jeśli chodzi o produkty Apple (a pewnie i innych firm). Firma musi przede wszystkim wymyślać coraz to lepsze (a przecież lepsze jest wrogiem dobrego) i zarabiać pieniądze. Jeśli jakiś produkt, choćby nie wiem jak kultowy i oryginalny nie generuje wystarczających przychodów to prędzej czy później znika z oferty. To, że przychody (nie mówiąc o dochodach) ze sprzedaży iPodów lecą co roku na łeb wie każdy, kto choć trochę interesuje się Apple. iPod Classic mimo kultowego statusu dla wielu, był urządzeniem już zdecydowanie hipsterskim - dla wąskiej grupy użytkowników, którzy przykładają wagę do tego na czym słuchają muzyki i by był to dedykowany odtwarzacz, a nie np. smartfon. Ci, którzy prezentują takie lub podobne podejście do tematu zwykle iPoda Classic już mają, inni i tak słuchają muzyki na iPhone ewentualnie na iPodzie touch. Apple zaprezentowało właśnie iPhone'a 6, który może już mieć pojemność 128 GB. To w większości przypadków wystarczy na zapisanie całych zbiorów muzycznych niejednego użytkownika. Pojęcie zbiorów uległo w ostatnich latach także wyraźnej zmianie. Czy zbiorami można nazwać zasoby Spotify, czy tylko to, co pobieramy do pamięci, by móc tego słuchać offline? Tak czy inaczej... iPod Classic nie wspiera Spotify, Deezera, Rdio, Wimpa czy iTunes Match. To po prostu zwykły lub niezwykły, ale jednak... odtwarzacz muzyki - urządzenie z poprzedniej epoki i dekady. Należę do grona posiadaczy iPoda Classic. Jednak zwykle urządzenie to leży w szufladzie. Nie sprzedam go, bo w przeciwieństwie do Jobsa i samej firmy Apple, tak jak wielu użytkowników jej produktów jestem sentymentalny. Nie będę jednak po nim płakał. Obserwuj @mackozer
Pamiętacie kalambury, był kiedyś taki prosty teleturniej, w którym pokazywało się członkom swojego zespołu zadane hasło. Przypomina mi go trochę gra Iconic, w której naszym zadaniem jest odgadywanie haseł na postawie prezentowanych ikon. Ikony, czy bardziej piktogramy tworzą swego rodzaju rebusy, które musimy połączyć, by odgadnąć hasło, a następnie wpisać je wykorzystując dostępną pulę liter. Hasła należą do kilku różnych kategorii, są więc tytuły filmów, nazwy zespołów, aktorów itp. Początkowo idzie łatwo. Program oczywiście podrzuca hasła po angielsku, ale znając ten język można się nieźle bawić, choć warto zapoznać się z angielskimi tytułami, zwłaszcza produkcji filmowych. Początkowo idzie łatwo: piktogramy przedstawiające żelazko i człowieka, to po angielsku "Iron" i "Man". Cztery żuki to oczywiście The Beattles. Niekiedy na starcie otrzymujemy np. pierwsze imiona aktora czy tytułu filmu. I tak na ekranie możemy zobaczyć "T.M ......" oraz piktogram prezentujący statek wycieczkowy (cruise). Później robi się coraz trudniej. Za każde odgadnięte hasło dostajemy monety, za które możemy kupić sobie podpowiedzi (np. usunięcie wszystkich zbędnych liter z zasobnika u dołu ekranu, ujawnienie pierwszej litery, czy po prostu ujawnienie hasła). Monety możemy oczywiście sobie dokupić za jak najbardziej prawdziwe pieniądze. Iconic dla iPhone'a i iPada dostępny jest w App Store za darmo: Pobierz z App StoreObserwuj @mackozer
Wróciliśmy wczoraj z targów IFA w Berlinie. Tuż przed wyjazdem z tego pięknego miasta udało się mi nakłonić Tomka Wykę i Jacka Ziębę do nagrania nowego odcinka, w którym dzielimy się z Wami naszymi wrażeniami z tychże targów, a przede wszystkim wrażeniami jakie zrobiły na nas nowe produkty tam pokazane.
Ze względu na mysz czy gładzik multitouch (dostępny także jako osobne akcesorium) większość użytkowników komputerów Mac, których znam, zapomina lub w ogóle nie wie o skrótach klawiszowych pozwalających na nawigację po interfejsie OS X za pomocą klawiatury. Bywają one potrzebne, np. w sytuacji gdy wyczerpią się baterie w bezprzewodowej myszy lub co gorsza gładzik z jakichś powodów przestanie działać. Oto prosta instrukcja, jak za pomocą klawiatury dostać się i nawigować w wybranym panelu preferencji systemowych.Nawigacja po docku w OS X Aby móc nawigować bez pomocy gładzika lub myszy po systemowym docku w OS X wystarczy wcisnąć skrót klawiszowy CTRL+FN+F3. Użytkownicy, którzy wyłączyli funkcje sterowania odtwarzaniem, podświetleniem ekranu czy natężeniem dźwięku wciskają skrót CTRL+F3. Po jego wybraniu zaznaczona ikona zostaje wyróżniona. Nawigacja pomiędzy ikonami programów odbywa się za pomocą klawiszy kursora. Wciśnięcie RETURN (Enter) uruchamia wybraną aplikację. Wejście do wybranego panelu preferencji Jeśli w opisany powyżej sposób dostaliśmy się do preferencji systemowych, możemy łatwo wyświetlić interesujący nas panel. Wystarczy wpisać tylko jego nazwę, lub nazwę tego, co chcemy ustawić. System nie tylko podświetli poszczególne ikony (odpowiadające naszemu zapytaniu), ale wyświetli też listę podpowiedzi. Wystarczy tylko klawiszami kursora przejść do interesującej nas pozycji i wcisnąć RETURN (Enter). Jeśli okno wyszukiwarki w preferencjach systemowych nie jest podświetlone wystarczy niekiedy wcisnąć pierwszą literę tytułu interesującego nas panelu, a zostanie on podświetlony. Można wtedy także pomiędzy poszczególnymi ikonami preferencji za pomocą klawiszy kursora. Nawigacja pomiędzy elementami okna panelu preferencji Pozostaje teraz przejść do wybranego nas ustawienia. Jeśli nie możemy tego zrobić za pomocą myszy lub gładzika pozostaje wcisnąć skrót CTRL+FN+F7 (lub CTRL+F7 jeśli nie korzystamy z funkcji sterujących). Przejście do kolejnego przycisku, pola wyszukiwania lub punktu wyboru odbywa się poprzez klawisz TAB (z lewej strony ze strzałką w prawo i pionową kreską). Zaznaczenie lub naciśnięcie przycisku w interfejsie odbywa się poprzez wciśnięcie klawisza spacji. Obserwuj @mackozer
Symbole, zwłaszcza różnego rodzaju piktogramy nie należą do najczęściej wykorzystywanych znaków, stąd też choć dostępne są w systemie, to z wyjątkiem kolorowych emoji nie znajdziemy ich na ekranowej klawiaturze iPada czy iPhone'a. Czasem jednak przydałoby się taki znal wstawić. Czy to symbol jakiegoś klawisza funkcyjnego,, gwiazdkę, strzałkę albo logo Apple. Dzięki aplikacji dla iPhone'a i iPada o nazwie Symbols możemy mieć łatwy dostęp do nich wszystkich. Symbols to taki właśnie katalog, albo wszystkich symboli, jakie znalazły się w zestawach znaków dostępnych w iOS. Zostały one podzielone na różne kategorie, dzięki czemu łatwiej można je odnaleźć (piktogramy, strzałki, symbole matematyczne, techniczne, znaki interpunkcyjne itp.). Wystarczy stuknąć w wybrany z nich by został on skopiowany do schowka. Pozostaje już tylko wkleić go w innym programie. Symbols oferuje także zasobnik na ulubione, a wiec często wykorzystywane znaki oraz listę tych ostatnio użytych. Aby dodać wybrany symbol do ulubionych należy przytrzymać na nim palec. Nie jest to może aplikacja pierwszej potrzeby, ale moim zdaniem lepiej mieć ją zainstalowaną, bo od czasu do czasu się przydaje. Warto ją pobrać zwłaszcza teraz, kiedy dostępna jest za darmo. Symbols dla iPhone'a i iPada w App Store za darmo: Pobierz z App StoreObserwuj @mackozer
Jeśli jeszcze nie wiecie, to Dropbox w końcu ugiął się pod presją konkurencji i znacząco obniżył cenę za gigabajt czy wręcz terabajt miejsca w swojej chmurze.
Uniwersum Metro 2033 to jedna z ciekawszych serii powieści SF utrzymanych w ruinach naszego świata po nuklearnej hekatombie. Uniwersum Metro stworzył i koordynuje ukazujące się w jego ramach książki Dmitrij Głuchowski, autor powieści Metro 2033 i Metro 2034, których akcja rozgrywa się przede wszystkim właśnie w metrze pod ruinami Moskwy. Inne powieści pokazują życie innych, nie powiązanych często ze sobą bohaterów mieszkających w tym samym czasie jednak w zupełnie innych miejscach na świecie, jak choćby w Petersburgu, Królewcu (Kaliningradzie), czy w równie zrujnowanej Italii. Po latach doczekaliśmy się wreszcie powieści z tej serii, której akcja rozgrywa się w zniszczonej wojna nuklearną Polsce. Mowa o Dzielnicy Obiecanej, autorstwa Pawła Majki, wydanej przez Insignis Media także w wersji cyfrowej, jako e-book, m.in. w iBookstore. Akcja "Dzielnicy obiecanej" nie toczy się jak mógłby sugerować tytuł całej serii, w jedynym metrze w naszym kraju, a więc w Warszawie, ale w zbudowanym niemal od zera komunistycznym mieście czyli Nowej Hucie, dzielnicy Krakowa. E-book właśnie trafił na mojego Kindle'a oraz do mojego iBooks. Jestem bardzo ciekawy czy "Dzielnica Obiecana" dorówna nie tylko książkom samego Głuchowskiego, ale także "Piterowi", "Ku świetle" czy jednej z ostatnich powieści z tej serii "Dziedzictwo Przodków". Zanim sam zabiorę się do czytania to jeszcze dzisiaj na Twitterze rozdam kilka kodów do iBookstore na "Dzielnicę Obiecaną". Nie zapomnijcie więc dodać mnie w tym serwisie do obserwowanych (@mackozer). Paweł Majka - Dzielnica Obiecana w iBookstore w cenie 6,49 €: Pobierz z iBook StoreObserwuj @mackozer